|
Yapýlan Hatalar (yazan: redline)
|
|
 Ýnsan tarih boyunca hatalar yapmýþtýr, hatalarýndan hep ders almýþtýr. Bu durum genelde ufak tefek hatalar ve bunlardan edilen tecrübeler olmuþtur. Büyük hatalar ise genelde kötü sonuçlanmýþtýr. Mesela Ýstanbul'un fethinde surlardan bir tanesinin kapýsýnýn açýk unutulmasý tarihte bir dönüm noktasý olmuþ ve Ýstanbul'un türklerin eline geçmesiyle sonuçlanmýþtýr. Ayrýca Fatih Sultan Mehmet'in askerlerine þehri yaðmalama emri vermesi de bu güzelim þehrin büyük çoðunluðunun yanmasýna neden olmuþtur. Lakin Fatih Sultan Mehmet çok geçmeden bu hatasýndan dönmüþ ve bu güzellikleri yaðmalama izni verdiði için kendini kötü hissetmiþtir. Ýþte bu tarz hatalardan çok güzel ders alýrsýn, surlarýnýn kapýsýný açýk unutmamayý ve güzel bir þehri basitce yaðmalama emri vermemeyi öðrenmiþ olmuþ bu arkadaþlar. Ama bazý hatalar vardýr ki, bunlar yerinde ufak bir ders ama ayný zamanda derin bir yara býrakýrlar. Bu derin yara gittikçe daha da derinleþir, derinleþir ve sonunda sizde yaradan baþka bir þey olmazsýnýz. Öyledir ki yara olduðunuz için üzerinize gittikçe dahada çok mikrop çekersiniz ve sonunda kendiniz de bir mikrop olursunuz.
Bu durumda etrafýnýzdakiler sizden hastalýk kapmamak için size sýrtlarýný dönerler, siz ise kendinizi temizleyecek her türlü ilacý denersiniz ama hiçbiri bir sonuç vermez. Bunun ilacý önce yarayý kapatmaktýr, daha sonra mikroplar da orayý nasýl olsa terk edecektir. Peki bu yarayý nasýl kapatýrsýnýz?
Yarayý kapatmak için önce yaranýn açýldýðý yere gitmek lazým, yarayý açan olayla yüzleþmek lazým. Durumu daha iyi açýklamak için þu anda bir örnek verme zamaný geldi.
Diyelimki uzun süren ve çok güzel bir iliþkiniz var, herkes mutlu, siz mutlusunuz, o mutlu. Bir anda kafanýzdaki akýmlar tersine dönüyor ve ne yaptýðýnýzý bile bilemeden kendinizi bu mutluluktan koparýyorsunuz, acýmasýz, hýzlý ve sert bir darbe oluyor bu karþýnýzdakine. Siz ise nedensiz bir þekilde mutlusunuz, henüz bir hata yaptýðýnýzýn farkýnda deðilsiniz ama mutlusunuz. Aradan günler, haftalar ve aylar geçer, yaptýðýnýz hatanýn yarasý artýk sizi rahatsýz edecek þekilde büyümeye ve geliþmeye baþlamýþtýr. Bu andan itibaren geriye bakýp düþünmeye baþlarsýnýz, bu yara nereden geliyor? diye sorarsýnýz kendinize, cevabý basittir ve hemende aklýnýza gelir. Ýþte bu andan itibaren uykusuz geceler, bunalým günler baþlamýþtýr. Yaranýzý kapatmak için deðiþik þeylere baþvurursunuz, yararý olmaz... Tekrar tekrar kendinizi mutlu etmeye çalýþýrsýnýz ama hepsi yüzeyseldir ve tekrar tekrar yaranýz kapanmaz. Sonunda bir gün gelir, bir bakarsýnýzki o uzun süre çok sevdiðiniz ve halada aslýnda sevmekte olduðunuz kiþi bir baþkasýyladýr. Ýþte o zaman siz kendinizi tam bir yara olarak hissedersiniz, yaðmur yaðdýðý zaman topraktan kaçan solucanlar gibi çaresiz ortada kalmýþ gibi hissedersiniz, içinizde yaradan baþka birþey olmadýðýný görürsünüz ve mikroplar size saldýrmadan önce artýk bu yarayý kapatmanýn zamaný gelmiþtir. Nasýl mý? Olayla yüzleþerek, yani bu durumda: O'nunla konuþarak.
Önce saçmalarsýnýz, karþýnýzdakinin kafasýný karýþtýrýrsýnýz, sonra gittikçe kendinize gelip içinizdeki bütün doðrularý akýtmaya baþlarsýnýz. Karþýnýzdaki insan mutluluðu tekrar bulmuþtur ama bu size yaramaz, onun mutluluðu sizin yaranýza tuz gibi gelir, dahada acýtýr, dahada yakar. Bu acýyla gerçek hislerinizi anlamaya baþlarsýnýz, ben neden böyle bir hata yaptým diye sorarsýnýz kendinize, ama cevabý yoktur.
Konuþmanýn sonunda biraz daha parçalanmýþ, biraz daha kýrgýn hissedersiniz kendinizi. Ama yara yavaþ yavaþ kapanmaya baþlamýþtýr. Bütün gerçeklerle yüzleþince, bütün hislerinizi dökünce ne olursa olsun yaranýn þiddeti azalýr. O artýk mutludur, siz ise kendinizi bulma konusunda yeni bir arayýþa girmiþsinizdir. Artýk kendinize “Neden böyle bir þey yaptým” diye sormazsýnýz, çünkü zaten iþ iþten geçmiþtir.
Sonuç olarak yaranýz küçülür, ama asla kapanmaz. Eninde sonunda tekrar bir patlak verene kadar ufak bir yarayla hayatýnýza devam etmek zorunda kalýrsýnýz. Þimdi yapmanýz gereken eninde sonunda gelecek olan o patlamanýn þiddetini en aza indirgemeye çalýþmaktýr. Hem sizin için, hem O'nun için bu en iyisi olacaktýr.
Sonsuz mutluluklar dilerim...
|
|
|
