|
kehanet-10 (yazan: lunatic)
|
|
Gerçek ve hayal
Gareth aniden uyandý. Aðrýsý ilaçlarýn etkisiyle oldukça azalmýþtý. Bununla beraber içine tuhaf bir panik duygusu doðmuþtu. Etrafýný baktý, geceyi dinledi herþey aynýydý. Burasý dünyanýn en korunaklý yerlerinden biriydi. En güçlü büyücüler, rahipler hatta anti-büyü timleri(kötü büyücüleri yakalamak için yetiþtirilen üstün yetenekli insanlar, her tür uzak ve yakýn silah( makineli tüfek, kýlýç, balta, mýzrak, alev makinesi vs.)ve saldýrý büyüleri üzerine yetiþtirilerdi) buradaydý.
Ne olabilirdiki? Üstelik bu kaygýnýn sebebi neydi?
Ortalýk sessizdi. Olmasý gerektiði gibi. Tüm odalar ses geçirmezdi. Ama eðer( ne kadar mümkün olmasada) tehlikedeyseniz tek bir zihinsel mesaj okulun yarýsýný anýnda uyandýrýr ve gerekli önlemler alýnýrdý.
Gareth zihniyle yokladý. Zihinsel olarak ne babasýna ne de herhangi bir kimseye ulaþamýyordu. Yanýnda duran telefona telaþla uzandý( zihin büyüleri paradoksu durumunda kullanýlýrdý; tabii büyüsüz doðanlar tarafýndan da) telefonda da hiç bir ses olmadýðýný farketti.
Hýzla kapýya fýrladý. Kilitliydi. Kilidi hafifçe döndürmeye çalýþtý. Faydasýzdý. Bir adým geriledi. Kapýyý toz haline çevirmek için elini kaldýrdý.
Ne varki arkasýndan acý dolu bir çýðlýk duydu. Arkasýna hýzla dönüp duvara baktý.
Çýðlýk duvardan geliyordu.
Duvardan? Diye þaþkýnlýkla fark etti Gareth. Garip bir dehþet kalbini sýkmaya baþladý. Kendisi içi deðil Aerola için endiþeleniyordu. Bir his ona...
O anda Duvar kanamaya baþladý. Gareth'in gözlerindeki þaþkýnlýk büyüdü. Ýçindeki Korku da.
Kanýn içinde bir an Aerola'nýn yüzü þekillendi.
"Hayýýýýýrr" Gareth çýðlýk attý. Kapýya döndü. Eliyle bir þekil çizdi. Bir saniye sonra kapý yerine sadece toz vardý.
Koþarak fýrladý. Sonra uçma büyüsünü devreye sokarak koridorda hýzlýca uçmaya baþladý
Etrafýnda parçalanmýþ cesetler görüyordu. Arkadaþlarý, ustalarý. Ne varki duramazdý. Bir his ona Aerola'nýn hayatta olduðunu söylüyordu.
Durmak zorunda kaldý. Telshar koridorun sonunda elini havaya mümkün olamayacak bir açýyla kaldýrmþ bekliyordu.
"Baba" diye fýsýldadý Gareth aniden durarak.
Karþýsýndaki babasý deðildi. Oydu ama deðildi. Gözlerinin bebeði yokolmuþ, gözlerinin aký ise tamamen kýrmýzýya dönmüþtü.
Kana. Gözleri Kandan oluþuyordu. Uzun Beyaz saçlarý parça parça dökülmüþ, onlarýn yerine solucan benzeri uzantýlar dans ediyordu.
"Baba" dedi dehþetle Gareth.
"Sen burada ne arýyorsun çocuk?" sesi dünya dýþý bir þeytanilikle yanýyordu. Gareth karþýsýndakinin babasý olmadýðýný aniden anladý. Soru soracak zamaný yoktu. Ýradesini yaratýðý yoketmeye yönlendirdi. Ne varki yaratýk aðzýndan kýzýl, siyah uçabilen bir akrebe benzeyen böcekleri Gareth'in üzerine püskürttü.
Gareth gelmiþ geçmiþ en büyük büyücülerden biri olacaktý. Bu biliniyordu.
Az sonra Gareth bu üne layýk olduðunu ispatladý. Yaratýktan geriye tutuþan bir kaç parça etten baþka hiçbirþey kalmamýþtý.
Daha da hýzlandý. Gene uçuyordu. Aerola'nýn kaldýðý okulun hemen dýþýndaki eve muhteþem bir hýzla sadece birkaç saniye de geldi.
Kapýyý hýrsla patlattý.
Karþýsýnda kabuslardan fýrlamýþ bir varlýk duruyordu. Ve varlýktan çok büyük, saf kaos ve kötülükle dolu bir güç yükseliyordu.
Varlýk çýplaktý. Derisi insan yüzlerinden oluþmaktaydý. Bu yüzler aralýksýz çýðlýk atýyor, çýðlýklar sýradan her insaný delirtecek biçimde cehennemi þekilde yankýlanýyordu.
Gareth sýradan deðildi asla olmamýþtý.
Yaratýðýn yüzü yeni doðmuþ bir bebeði andýrýyor, ne varki onun kötülükle çarpýtýlmýþ bir versiyonuydu. Aðýz yerine ise büyük bir boþluk vardý ve aðýzdan devamlý kan akýyordu.
Gareth etrafýndan mavi-beyaz bir ýþýk paralayarak korkusuzca yaratýða yaklaþtý. Elinde þimþekler oynuyordu, gözlerinde ise þimþeklerden daha fazlasý, öfke ve Aerola için duyduðu korku.
"Aeorlayý geri ver! Þimdi!" diye çýnladý sesi.
Yaratýðýn sesi tuhaf bir þekilde yumuþaktý. Ama Gareth'a doðru dönen yüz ifadesi onu burada görmeye þaþýrdýðýný gösteriyordu.
"Ah ama neden benim küçük Gareth'ým? O seni sevmedi ki biliyorsun..."
"Sessizlik! Hemen geri istiyorum onu. Sonra da seni eskisinden daha az acýlý bir ölüm bekliyor."
"Kýzý görmek mi istiyorsun. Ýþte"
Vucudundaki bir çok yüzden biri Aerola oldu. Aerola'nýn yüzü korkunç bir açýyla çarpýlmýþtý.
Ama yaþýyordu bunu hissedebiliyordu Gareth. O yüzden saldýrýya geçemedi.
"Ahhh! Onu hala seviyormusun? Yazýk küçük Gareth'ým. O hiçbir zaman senin olmadý. Onun Geçmiþini hatýrlýyorsun deðilmi? Gören gözlerin herþeyin farkýndaydý."
"KAPAT ÇENENÝ" Yaratýðýn kendisini tahrik etmeye çalýþtýðýný ve bundan zevk aldýðýný çoktan anlamasýna raðmen kendini tutamadý
"Sen kimsin ve ne istiyorsun?" dedi biraz sakinleþerek.
"Thklar diyebilirsin bana. Cehennemi getiren. Ýstediðim acý, ölüm ve kaos. Sanýrým bunu anlamýþsýndýr etrafýndaki manzaradan. Eski sevgilin ise þu an cehennem yaratýklarýnýn elinde sayýsýz iþkence çekmekte. Binlercesi gibi. Dürüstçe söylemeliyimki; bu göreve geçmiþi nedeniyle birçoðundan çok daha uygun oldu"
"Peki kýzýn çektiklerini sana on misli ile ödetmemi kim engelliyor?"
Þimþekler tam fýrlayacaktý ki dünya dýþý bir denetimle durdurdu kendini.
Aniden anladý. Anladý ki:kýzýn dünyevi bedeni ya da ruhu yaratýðýn içinde deðildi. Kýz herþeyiyle cehennemdeydi. Ama yaþýyordu. Nasýl bir yaþam bilmiyordu ama anlýyordu. Bu yaratýk ise sadece bir haberci. Fakat kimin habercisi?
Gareth'in gözleri öfkeyle kýsýldý.Herkesi öldüren, insanlara her þekilde acý çektiren bu yaratýk bedelini ödeyecek ve sonrada Gareth cehennemin kapýlarýný bile kýrmasý gerekse sevdiði kýzý kurtaracaktý.
Þimþekler dünyadaki gelmiþ geçmiþ tüm fýrtýnalardan güçlü þekilde patladý. Yaratýk acý doðlu bir çýðlýk patlattý tökezledi ama hemen kalktý.
"Hayýr çocuk denk deðilsin"
Sonra siyah týrnaðýyla havayý çizdi yaratýk. Gareth'in vucüdu þiddetli kramplar geçirmeye baþladý. Beyni sanki tavada kýzartýlýyor, damarlarýnýn içinden akýþkan buz geçiyordu. Ýradesine en korkunç þekilde tecavüz ediliyordu. Düþüncelerini odakladý ve yabancý gölgeyi içinden atmaya çalýþtý. Kendini kirlenmiþ hissediyordu Ne varki dayandý. Acýyý aklýndan çýkarmaya çalýþtý, acýyla yaþamýþtý, dayandý, dayandý ve Kalktý.
"Çok çok iyi Gareth. Bir çok küçük Tanrý bile buna dayanamazdý. Senin özelliðin ne acaba?" dedi yaratýk gerçek bir takdirle ve açgözlü bir merakla.
"Ama asla kýzý bulamayacaksýn. Senin cezan tamah düþkünü diðerlerinin aksine dünya da acý çekmek"
yaratýk ortadan kayboldu.
"HAYIRRRRRR!!!"
"Kalk Gareth" diye dürttü Telschar onu. Ne gördüðünü biliyordu.
Gareth aniden kalktý eli pençe gibi Telshar'ýn beyaz gömleðine kilitlendi.
"Kalk oðlum. Sadece bir rüyaydý. Hepsi geçti"
Evet öyleydi. Bunun farkýna vardý. Elini nazikçe gömlekten çekip Aðlamaya baþladý. Artýk dayanamýyordu. Ne rüyalara ne gerçeklere"
"Geleceðimi gördü?" dedi ilk ses. Ses diþi, baþtan çýkarýcý ama soðuktu
"Hayýr bu mümkün deðil" dedi diðer diþi melodik ses.
"Mümkün" dedi bu tartýþmalarý bitiren güçlü erkek sesi.
"Ama öyle olmadý bu seferlik. Bu bir uyarý"
"Yani..." bu melodik sesti.
"Zamaný geldi" dedi güçlü ses
Bölüm I sonu. Barýþ "Milamber" Terun
|
|
|
