|
kehanet-9 (yazan: lunatic)
|
|
Gece
Atteran þehrinde gölgeler geniþ sokaklar boyunca uzanmýþtý. Güneþ batmýþ; karanlýk þehirin üstünü battaniye gibi sarmýþtý. Ne varki bu çok uzun sürmedi. Teknoloji ve büyünün bileþimi sokak lambalarý içlerinde taþýdýklarý az miktardaki yýldýz ýþýðýný þehirin üzerine saldýlar. Þehirin en muazzam yapýsý olan Akademi ise hafif loþ sokaklarýn aksine tamamen aydýnlýktý. Dev kulenin yapýldýðý adament taþlarý ýþýðý içine alýp güneþin tüm renklerinde yansýtýyor, ne varki bu ýþýklar kimsenin gözünü rahatsýz etmiyordu. Tersine. Akademi bir yapý þahaseriydi. Adament taþý sadece tanrýlarýn kendisi tarafýdan kýrýlabilirdi. Buna raðmen taþýn görüntüsü hiçde sert deðildi. Güneþin tüm renkleri büyüsel bir ahenkle birleþip gece mavisi bir renk oluþturuyor, öðrencilerin ve ustalarýn odasýndan çýkan sarýmsý ýþýklarla uyum gösteriyordu.
Dev aðaçlar Yýldýz ýþýðý lambalarýnýnda yardýmýyla gümüþünen güzel tonunda parlýyor,akademinin dev bahçesinin ortasýndaki büyük havuza yansýmalarýný gönderiyorlardý. Havuzda bir kaç öðrenci oturmuþ çoðunlukla gürültü çýkarýp birbilerine þaklar yapýyor, azýnlýkta ise büyü ve bilimsel konularý tartýþýyorlardý.
Gareth Akademideki Odasýnda tek baþýna uzanýyordu. Giydiði tepeden týrnaða siyah kýyafetleri çýkartmaya zahmet etmemiþdi. Kýsa siyah saçlarý yatakta dönüp durmaktan yastýðýn þeklini almýþtý. Büyük ve ayný anda nasýl oluyorsa çekik gözleri tavana bakýyordu. Uyumaya çalýþýyordu fakat bu kolay deðildi. Baþý adeta içeride Þeytanlar korosu marþ çalýyor gibi zonkluyordu( ki bu müziðin cehennemdeki en büyük iþkencelerden biri olduðu söylenirdi; Gareth arkadaþý Heldar'ýn sesini duyduktan sonra söylentilerin gerçek olabileceðini düþünüyordu) Oldukça zorlu ve sýkýntýlý bir gün olmuþtu. Üç sýnavý geçmiþ ustalýða kabul edilmiþti. Sýnavlar günün kötü geçmesinde en ufak bir pay sahibi bile deðildiler. Hepsi oldukça kolaydý. Ustalar, Sýnavlarýn Gareth tarafýndan bu kadar kolay baþarýlmasýna hayret etmiþlerdi. Sorun sabah karþýlaþtýðý namevt ve uzun süredir çektiði korkunç baþ aðrýlarý idi. Bununla beraber Garethgerçeðin nasýl olupta aðrýlardan daha fazla acý verdiðini merak etti.
On yýl önce Ailesinin tüm fertlerinin gözünün önünde delirmesini görmüþ(üstelik Gareth Bu Tanrýlarýn Laneti adýndaki, insanlarý delirterek öldüren hastalýða karþý yapacak hiçbirþey olmadýðýný biliyordu) dayanmýþtý. Sonunda ölmelerini görmüþ; buna da dayanmýþtý hatta artýk acý çekmedikleri için bir nebze olsun huzur bulmuþtu. O sýralar henüz 16 yaþýndaydý. Büyüye karþý olaðandýþý bir ilgisi ve yeteneði vardý. Kendisinden yaþça çok daha büyük kiþilerin yapamadýklarýný yapabiliyordu. En zor denklemleri ya da paradokslarý kolaylýkla kavrayabiliyordu. Büyü onun çevresinde olanlara karþý kullandýðý kalkandý.
Bu yetenek akademinin en güçlü ustasý kabul edilen Telschar'ýn kulaðýna gelmiþti. Telschar'ýn adýný aldýðý Tanrýya kendisini adayan bir büyücü-bilim adamý-rahip olduðu sanýlýyordu. . Belki de Gareth'ý; ailesi öldükten sonra onu yetim býrakmayan bu yeteneði olmuþtu.
Telschar çocuðu gerçekten çok sevmiþ, çocuðun parlak zekasýný,büyü ve pozitif bilimler üzerinde hünerini hep takdir etmiþti. Çocuða kendi ailesinin aksine gerçek bir arkadaþ olmuþ, her sorununu paylaþmýþ, ve eðitimini mükemmelleþtirmek için gereken herþeyi yapmýþtý. Bu baþ aðrýlarý Telschar'ý çok üzüyordu. Dünya üzerindeki en yetenekli büyücülerden biriydi ama ne pozitif bilimler ne týp, ne de ikisinin kombinasyonu aðrýlarý kesmeye yetmiyordu. Kendi büyüsünü de Gareth üzerinde kullanamazdý.
Gareth uzun zamandýr Ne týbbýn ne de büyü sanatlarýnýn çare bulamadýðý korkunç aðrýlar çekiyordu. Büyülü metotlarla hazýrlanmýþ ilaçlar aðrýlarý sadece biraz olsun dayanýlacak konuma getiriyordu. Baþta onunda ailesi gibi bu lanetli hastalýða yakalandýðý sanýlmýþ ama sonra bunun böyle olmadýðý ortaya çýkmýþtý. Aðrýlar tamamen baðýmsýzdý. 3 yýldýr bu aðrýlarý çekmesine karþýn Gareth asla mücadele etmekten vazgeçmemiþti. Hatta konsey üyesi ve zihin büyüleri öðretmenliðine yükselen baþarýlý bir öðrenci olmuþtu.
Ne var ki bir olaya katlanamýyordu. Ýçinde umut olmadan yaþadýðý her an aðrýlarda kötüleþmekteydi.
Onu çok seviyordu. Tüm yaþananlara raðmen onu çok seviyordu. Üzüntü verici ve öfke dolu anlar yaþanmýþtý aralarýnda. Gareth herþeye raðmen aþkýndan vazgeçmemiþ, mücadele etmiþti. Fakat kýz Gareth kadar güçlü olamamýþ( ya da sevememiþ) ve iliþkiyi bitirmiþti. En kötüsü de artýk içinde hiçbirþey kalmadýðýný iddia ediyordu.
Gareth'in dayandýðý son umut kalesi yýkýlmýþtý, üstelik kýzý büyü akademisinde her gün görmek zorundaydý- ki bu da pek huzur verici deðildi.
Mantýklý da deðildi. Aþk nasýl birdenbire bitiverirdi? Nasýl umut sönüp giderdi. Herþeye raðmen kýzla olumlu bir diyaloða girmek istiyordu Gareth. Kýz onu sevmeyebilirdi ama Gareth hiç deðilse kýzý mutlu etmek için bazý þeyleri saklamalý, hatta ona olan öfkesinini de içine gömmeliydi.
Çünkü Gareth ölümle her an içiçe yaþadýðýný hissediyor, hayatta son yaþadýklarýnýn piþmanlýk verici olmasýný istemiyordu. Ölecekse bile- Ki Telschar bunu kesinlikle reddediyordu; doðrusu bir çok büyücü-doktor da Gareth'in aðrýlarýnýn sadece psikolojik kaynaklý olduðunu ve çok uzun zaman yaþayacaðýný iddia ediyorlardý- gene de Gareth tuhaf bir þekilde hastalýktan olmasa bile birþeyin yaklaþtýðýný ve kendisini öldürebileceðini hissediyordu.
Kendine hakim oldu, umutsuzluklarý kafasýndan attý ve uyumaya çabaladý. Sonunda daldý
|
|
|
