|
Neden FRP?? (yazan: irem)
|
|
Geçenlerde "frp zararlýdýr, kötü birþeydir" tartýþmalarýnýn birinde, arkadaþlardan birinin okuyun diye tavsiye ettiði bi yazýyý paylaþmak istedim sizinle. Kötü olduðunu düþünen varsa buyursun ikna olsun (ki kötü diosanýz nie burdasýnýz dimi?? )
"Fantastik dünyanýn içerisinde kendisine yer bulan herkese merhaba..
Gerçek yaþamýn içerisinde fantastik bir dünya da var. Bunun büyüsüne kapýlmak ya da kiþiliðimizde zaten mevcut olan davranýþlarýn birer yansýmasýný diðer insanlarla paylaþmak..."Fantastik Rol Oyunu" bunun ismi oldu benim için.
Kýlýçlar, büyücüler, hýrsýzlar, tanrýlar,þövalyeler, savaþlar, iyiler ve kötüler, ýrklar, kutsal eþyalar ve ejderhalar ; fantastik dünya ve onun hayallerimizde geliþmiþ þekli... Aslýnda çocukluðumuzda daha yakýn olduðumuz kahramanlar, dünyayý kurtarma hayallerimiz, ve hatta oynadýðýmýz "uzaycýlýk" oyunlarý ya da büyüklerimizin anlattýðý hikayelerin içinde kaybolduðumuz anlarda, kendi kahramanýmýzý ortaya çýkarýþýmýz ve onun önderliðinde bir þeyler baþarmýþ olmanýn verdiði mutluluk... FRP de onlar gibi geldi ilk anda bana, sadece paylaþýlmasý açýsýndan bir farklýlýk vardý, benim kahramanlarýmý diðerleri de görecekti. Üstelik yaratýlan karakterin tüm davranýþlarýndan sorumluydum ve iyisiyle kötüsüyle, o bendim o an için...
Hayallerimizde imkansýzlýklar, olanaksýzlýklar ya da sýnýrlamalar yoktur. Bu nedenle hayal kurarken kendimizi hep bir parça daha güçlü hissederiz. Zamaný, yeri ve bir parça baþlangýcý - ki bunlar hiç bir zaman zorunluluk arz etmez - biz belirleriz ve daha sonra o muhteþem dünyaya dalarýz. Devamý bizi çaðýrýr zaten, yapmamýz gereken sadece birkaç renk katmak, kendimizi sýnýrlandýrmamak ve olabildiðince rahat, doðal olmaktýr. Gerçeðin içindeki hayalleriniz yerine, hayallerinizin içindeki gerçeði aramaya baþlarsýnýz bir andan sonra.
"Gerçek anýlar hayaletler gibiydi, sahte anýlar ise öylesine inandýrýcýydý ki gerçeklerin yerini aldý"
Gabriel Garcia Marquez
Kitaplarda bir amaç çerçevesinde yapýlan savaþlar ve ýrklarýn mücadelesi, ya da oyunlarda olaylar içerisinde, diðer karakterler için hissettiðimiz güven, güvensizlik, sevgi, ihtiyaç, korku, iðrenme, nefret etme gibi duygular hep vardýr. Gerçekte de olduðu gibi. Bu duygularý sadece bir "oyun" içerisinde tüm doðallýðýnýzla sergilemek bir anlamda da deþarj þeklidir yaþamýn. Ýfadesizliklerden kurtarýr sizi , kendi rolünüzü yapmanýza imkan verir.
Oynadýðým oyunlarý ve ilk okuduðum kitaplarý düþününce, geriye baktýðýmda, bu kadar kapsamlý bir dünyanýn içine gireceðimden habersizdim. Üstelik rol yapma kabiliyetimin olduðunu da hiç sanmýyordum, "duyumsanan ve hissedilen þeyler yansýtýlýr..." Belirli bir araþtýrma dönemi olmadý benim için- ki FRP de ne denli bir araþtýrma sürecinden sonra kendinizi o dünyaya girmiþ hissedebilirsiniz bilemiyorum- olaya biraz da bilmeyerek girdim diyebilirim. Bu konuda bir istatistik deðerlendirme yapmadým ama FRP ile ilgilenen - ya da ilgilenmeye baþlayan- insanlarýn büyük çoðunluðunun da ayný þekilde bu dünyaya girdiklerini sanýyorum.
FRP hakkýnda belirli fikirler edinmeye çalýþýrken, oynayanlarýn anlattýklarýndan sonra tiyatro sanatçýlarý geldi aklýma. Replikler, rollere bürünüþ, sahne heyecaný ve elbette hýzlý düþünüþ. Bütün bunlarýn eðlenmek amacýyla yapýldýðýný düþünebiliyor musunuz? Üstelik yaratýcýlýðýnýzý ekleyerek.
Ýlk çekingenliðim...
Sadece izleme amaçlý gittiðimde kendimi oyunun içinde bulduðumu hatýrlýyorum. Pasif bir karakter olsam dahi o heyecaný yaþamak hoþtu. Sadece oyuncularýn gözlerine dikkatlice baktýðýmý hatýrlýyorum. Onlar rol yapýyor gibi deðillerdi, yani bahsettiðim rollere bürünüþten öte kimlikte var edilen bir karakteri yansýtma aðýr basýyordu. Oysa ki ben tam ne beklediðimi bilmeyerek onlarý seyrederken þaþkýnlýðýmý bilmem fark ettirdim mi ama o kadar doðallardý ki, rahatlamak için artý bir þey yapmam gerekmedi. Ýþte..sonunda FRP ile tam anlamýyla tanýþmaya baþlamýþtým ve meraklarým yavaþ yavaþ gideriliyordu.
Oyun sýrasýnda, bir anlýk da olsa çevrenizde akýp giden yaþamdan bir parça uzaklaþýp tüm dikkatinizi karakterinize ve oyuna veriyorsunuz, sýnýrsýz olmaya yaklaþýyorsunuz ve kendinizi özgür hissediyorsunuz., sürükleniyorsunuz.. benim hissettiklerim bunlardý. Birde bol bol güldüðümü hatýrlýyorum ..
Yan etkileri de yok deðil tabi; hayatýn akýþý içerisinde dahi kiþileri zekasýna, yeteneðine, gücüne göre deðerlendirmeye baþlamýþ bulabilirsiniz kendinizi...otobüste giderken kýlýç çekmek isteyebilir ya da birinin kafasýna bir fireball atmak isteyebilirsiniz...aslýnda siz normalsiniz
Söyleyeceðim þudur ki, insanlarla bir þeyler paylaþmaktan keyif alýyorsanýz, yaratýcý gücünüzü sýnýrsýzca kullanmak ve bazen sizin dahi þaþýrabileceðiniz þeyler yapmak istiyorsanýz, gülmekten karnýnýza aðrý girmesi sizi rahatsýz etmezse, hayal gücünüzü zorlamaktan ve hatta diðer insanlarýn hayal güçlerinin sýnýrsýzlýklarýný görmekten çekinmiyorsanýz, çok farklý kiþilikleri canlandýrýrken kendi kiþiliðinizden bir parça da ona ekleyebiliyorsanýz FRP size göredir zaten...Doyasýya eðlenin, günlük streslerinizden kurtulun ve fantastik dünyanýn içinde kaybolun...
Kendinizi oyunlarda yansýtmaktan çekinmeyin, hissederek oynayýn ve oynatýn, asýl eðlence de orada aslýnda...
Burada yazmam gereken bir þey daha var. Bana FRP yi tanýmamda ve meraklarýmýn giderilmesinde yardýmcý olan herkese içten teþekkürlerimi sunuyorum. Sizinle tanýþtýðým için þanslýyým..
Yaþamýnýza ve hayallerinize iyi bakýn, her ikisi de çok deðerli...
Hoþçakalýn."
bu kadar
|
|
|